Marksizam-lenjinizam

Marksizam-lenjinizam je komunistički ideološki pravac koji se pojavjuje kao matična tendencija među komunističkim partijama 1920 godine,a prihvaćen je kao ideološki temelj Komunističke Internacionale tokom Staljinove ere.

U svakom slučaju u različitim kontekstima različite (ponekad protivničke) političke grupacije koriste termin ''marksizam-lenjinizam'' kako bi opisale ideologiju za koju tvrde da je upravo oni podržavaju.

Istorija termina

Nakon 5 godina od Lenjinove smrti J.V.Staljin je osnažio svoje pozicije došavši na vlast u Sovjetskom Savezu.Sudeći po mišljenju G. Lisichkin-a,marksizam-lenjinizam kao odvojena ideologija kreirana je od strane Staljina naročito u njegovoj knjizi ''Pitanja lenjinizma''.Tokom perioda Staljinove vladavine u Sovjetskom Savezu,marksizam-lenjinizam je proglašen za oficijelnu ideologiju države.

Da li je Staljinova praksa zapravo pratila principe Marksa i Lenjina,još uvek je predmet debate među istoričarima i naučnicima koji se bave politikom.Trockisti naročito veruju da je staljinizam kontradiktoran autentičnom marksizmu i lenjinizmu,koristeći termin ''boljševički-lenjinizam'' kako bi opisali svoju ideologiju anti-staljinističkog (a kasnije i anti-maoističkog) komunizma.Levi komunisti su odbacili ''marksizam-lenjinizam'' kao anti-marksistički pravac.

Termin marksizam-lenjinizam je najčešće korišćen od strane onih koji veruju da je Lenjinova zaostavština uspešno sačuvana doprinosom J.V.Staljina i njegovih sledbenika.U svakom slučaju ona je takođe korišćena i od strane onih koji odbacuju Staljinovu politiku,kao što su pristalice politike Nikite Hruščova.

Posle kinesko-sovjetskog razdvajanja,komunističke partije SSSR-a i Narodne Republike Kine su tvrdile kako su baš one intelektulne naslednice ideologije marksizma-lenjinizma.U Kini su tvrdili da je Mao Ce Tung ''prilagodio marksizam-lenjinizam kineskim uslovima'' a ideja je evoluirala i na fundamentalan način bila primenljiva u celom svetu;prema tome termin ''marksizam-lenjinizam-misao Mao Ce Tunga'' (jednostavno nazvan maoizam) korišćen je kako bi se opisala oficijalna državna ideologija NR Kine kao i ideološka osnova partija u celom svetu koje su imale simpatije prema Komunističkoj Partiji NR Kine.Nakon smrti Mao Ce Tunga,peruanski maosti su se ujedinili sa Komunističkom Partijom Perua (Sandera Luminosa) nakon čega je skovan novi termin ''marksizam-lenjinizam-maoizam'' dokazujući da je maoizam napredniji nivo marksizma.

Pošto se dogodio i kinesko-albanski sukob,manji deo marksista-lenjinista je počeo da ignoriše ili potpuno negira ulogu Mao Ce Tunga u međunarnom komunističkom pokretu favorizujući Partiju Rada Albanije,koja se navodno programski približila Staljinovoj politici.
U Severnoj Koreji marksizam-lenjinizam je zvanično usvojen 1977 godine od strane Đuče-a,u čijim konceptima klase i klasne borbe (drugim rečima samog marksizma) ''nije igrao nikakvu značajniju ulogu'' prema mišljenju nekih ljudi.U svakom slučaju,vlada se i dalje pozivala na ideologiju marksizma-lenjinizma ili jednostavnije rečeno na Staljinovo nasleđe zahvaljući političkoj i ekonomskoj strukturi.

U ostale tri komunističke države koje danas postoje – Kuba,Vijetnam i Laos – vladajuće partije se drže marksizma-lenjinizma kao zvanične ideologije iako joj daju drugačije interpretacije u političkoj praksi kako neki smatraju.S druge strane stavovi većine marksističko-lenjinističkih partija u svetu su takvi da one podržavaju politiku ovih zemalja.

Trenutna upotreba

Neke savremene komunističke partije nastavljaju da slede marksizam-lenjinizam kao svoju bazičnu ideologiju iako su je neke modifikovale i adaptirale novim i lokalnim političkim okolnostima.

U nazivima partija,termin ''marksističko-lenjinistička'' je korišćen od strane komunističke partije koja želi da se razlikuje od neke druge (najčešće revizionističke) komunističke partije u istoj državi.

Konfuzija u narodu vrvi naročito u odnosu na kompleks terminologije koja opisuje različite škole marksističkog izvornog mišljenja.Naziv ''marksista-lenjinista'' je često korišćen od strane onih koji nisu srodni sa komunističkom ideologijom ni u kakvom pogledu (na primer od strane mnogih buržoaskih novina i medija) kao sinonim za bilo koji vid marksizma.